Historia człowieka pokazuje, że został on stworzony z myślą o aktywnym trybie życia. Niestety udogodnienia cywilizacyjne sprawiły, ze coraz ciężej nam o regularny wysiłek fizyczny. Dlatego kwestia wspierania aktywnego trybu życia pozostaje nieustannie na czasie. Od najmłodszych lat ruch kształtuje postawę ciała, tężyznę fizyczną, ale i charakter. Ma też swoja rolę społeczną – umożliwia poznawanie świata, uczy nawiązywania relacji oraz kształtuje zdrowe nawyki.

Ruch to same korzyści dla dziecka

Umożliwianie i zachęcanie do aktywności od najmłodszych lat, uczy dzieci nowych doświadczeń, kształtuje motorykę ciała, zwiększa koordynację wzrokową-ruchową. A wg najnowszych badań, dla prawidłowego rozwoju dzieci powinny ruszać się minimum 60 minut dziennie. Chodzi o właściwy przyrost masy mięśniowej, rozwój sprawności umysłowej, ale i osobowości. Dzięki zajęciom na świeżym powietrzu, grom i zabawom, dzieci poznają nowe przestrzenie, emocje a przy okazji też i swoje granice. Odnosi się to nie tylko do świata fizycznego, ale także przystosowania społecznego. Ruch sprzyja rozwojowi umysłowemu oraz kształtowaniu woli i charakteru.[1]

Aktywność buduje relacje z rówieśnikami

Co ważne, gry zespołowe i zabawy ruchowe wspierają budowę relacji międzyludzkich. W okresie szkolnym dzieci nabywają doświadczenia we współdziałaniu w grupie, zdrowym współzawodnictwie, radzeniu sobie z porażką czy dokonywaniu wyborów. Spędzając aktywnie czas z rówieśnikami uczą się krytycznego patrzenia na własną osobę oraz podporządkowywania celów jednostki celom grupy. Dzieci biorące udział w sportach drużynowych kształtują życzliwy stosunek do ludzi, poszerzają swoje zainteresowania oraz uczą się konsekwencji.[2]

Ruch uodparnia fizycznie i psychicznie

Aktywność fizyczna kształtuje też u dzieci umiejętność dostosowania się do różnorodnych zmian. Proces ten można nazwać hartowaniem, czyli uodparnianiem się na bodźce fizyczne i psychiczne.[3] Dzieje się to za sprawą odpowiedniego stopniowania wysiłku, systematyczności oraz wysokiej różnorodności bodźców płynących z uprawiania sportu.[4]

Aktywne dziecko lepiej walczy z przeciwnościami

Kolejnym plusem aktywności ruchowej jest budowanie kondycji. Ta natomiast jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu przez cały rok, zarówno w lecie jak i w zimie, podczas nauki jak i w trakcie aktywnego wypoczynku. Ćwiczenia poza zdrowotnym aspektem uczą także walki z przeciwnościami, a także samodzielnego podejmowania ryzyka. Pomagają w lepszej adaptacji do dość trudnego środowiska, jakim jest otoczenie młodzieży w wieku szkolnym. [5]

Wpływ aktywności na mózg

Ruch wspiera również działanie mózgu. Dzięki aktywności dziecko odkrywa swoje zdolności i talenty. Rozwijane umiejętności dają poczucie spełnienia i zadowolenia. Przekłada się to na wyższą samoocenę i pozwala lepiej poznać samego siebie oraz otoczenie. Dodatkowo sprawność fizyczna uważana jest za część inteligencji, tak jak myślenie logiczne lub umiejętność wypowiadania się[6].

Aktywne dziecko uczy się lepiej

Aktywność fizyczna wpływa także na wyniki w nauce. Badanie przeprowadzone przez amerykańskich naukowców wskazują, że aktywni uczniowie znacznie lepiej radzą sobie w szkole. Wyniki pokazały, że dzieci które więcej się ruszają mają zwiększone obszary mózgu odpowiedzialne za mechanizmy odpowiadające za skupienie, zachowanie, podejmowanie decyzji oraz zapamiętywanie. Aktywne dzieci znacznie lepiej radzą sobie z testami i mają lepsze oceny.[7] W innym badaniu odkryto, że regularna aktywność fizyczna w młodym wieku zwiększa szanse pozostania aktywnym po wejściu w dorosłość.[8] Wśród zalet aktywności od najmłodszych lat wymienia się również długookresowe efekty, w postaci zdrowia, a także zarobków po wejściu na rynek pracy.[9] Wszystko to tylko udowadnia jak aktywność fizyczna dzieci ma wielki wpływ na ich funkcjonowanie w życiu dorosłym.

[1] Why does physical activity during childhood matter?
[2] „Znaczenie aktywności ruchowej w rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym”
[3] W. Osiński, Teoria wychowania fizycznego, Poznań 2011, s. 65
[4] M. Ostrowska, Funkcje wychowania fizycznego – a nowe wyzwania edukacyjne, w: Wychowanie   fizyczne i zdrowotne 4/2011, s. 12.
[5] J. Bielski, Metodyka wychowania fizycznego i zdrowotnego, Kraków 2005, s. 65 i 66.
[6] C. Nitsch, G. Hüther, Wspieranie rozwoju dziecka, Ożarów Mazowiecki 2011, s. 66.
[7] Why does physical activity during childhood matter?
[8] Physical activity in childhood and adolescence as predictor of physical activity in young adulthood.
[9] Childhood Physical Activity and Adulthood Earnings.